قدیمی ترین سازه فلزی جهان

پل بروکلین نیویورک

بزرگترین شگفتی پل بروکلین اندازه و زیبایی و عملکرد یا حتی فناوری آن نیست. بلکه این واقعیت است که با دست ساخته شده است. هنگامی که ساخت و ساز شروع شد. نه لامپ و نه تلفن (و نه چکش برقی) اختراع نشده بود. پل بروکلین در واقع هرم بزرگ پل ها می باشد.

ساخت این پل ۱۴ سال به طول انجامید که جان مردان بسیاری را گرفت. معمار را کشت و پسرش فلج شد. این ساخت و ساز در مقیاسی بود که هرگز انجام نشده بود. و بدون برخی از امکانات مدرنی که ما اکنون آنها را بدیهی می دانیم. (جهت مطالعه بیشتر به سازه نگهبان مراجعه نمایید)

John A. Roebling

به دلیل وسعت پل و معلق بودن بر روی یکی از بزرگترین و شلوغ ترین آبراه های کشور. طراح معروف پل یکی از معدود افرادی بود که در آن زمان توانست حتی رویای آن را داشته باشد. و این اختراع طناب سیمی او بود که حتی آن را ممکن کرد. (جهت مطالعه به فرآیند تولید کابل (طناب سیمی) مراجعه نمایید)

همه چیز با جان آگوستوس روبلینگ, مهاجری از آلمان آغاز شد که یک مهندس عمران بسیار موفق بود که پل های معلق سیمی را در آمریکا ساخت. روبلینگ کودکی با استعداد بود و مادرش او را در سن 15 سالگی برای تحصیل به ارفورت (آلمان مرکزی) فرستاد.

از اوایل دهه ۱۸۰۰ درباره ساخت یک پل بر روی رودخانه شرقی صحبت شده بود. اما به دلیل دشواری هرگز تلاشی انجام نشد. اما تنها در سه ماه در سال ۱۸۶۷ روبلینگ کل طرح پل را با مشخصات دقیق ساخت. این طرح ها به زودی توسط شرکت پل نیویورک که توسط گروهی از رهبران برجسته که به ساخت پل اختصاص یافته بودند. پذیرفته شد و سرمایه گذاری شد.

یک ماه پس از پذیرفته شدن نقشه های او هنگام بررسی مکان برج بروکلین پای روبلینگ روی اسکله توسط یک کشتی له شد. روبلینگ ۱۷ روز بعد بر اثر کزاز در گذشت. (جهت مطالعه بیشتر به محاسبه بار تیرآهن مراجعه نمایید)

ناگهان پسر ۳۲ ساله روبلینگ واشنگتن که او نیز پل ساز بود مسئول یکی از سخت ترین پروژه های مهندسی تاریخ شد.

پایه برج Caissons

اولین پسر روبلینگ کیسون پنوماتیکی را برای پل بروکلین طراحی کرد که اساسا پایه برج ها هستند.

بلافاصله پس از شکسته شدن زمین مشکلات فورا در مورد کیسون ۳۰۰۰ تنی آشکار شد. (سیلندرهای هوابند فرو رفته در بستر رودخانه که به کارگران اجازه می داد پایه ای برای برج ها را در سنگ بستر بسازند) کیسون هایی به این بزرگی قبلا ساخته نشده بودند و کار در آنها دشوار و کشنده بود.

E.F.Farrington مکانیک ارشد واشنگتن روبلینگ می گوید:

در داخل کیسون همه چیز ظاهری غیر واقعی و عجیب داشت. احساس گیجی در سر وجود داشت مانند هجوم آب های زیاد. صدا ضعیف و غیر طبیعی به نظر می رسید. ایجاد نورهای شعله ور و سایه های عمیق و سروصدای گیج کننده چکش ها و مته ها و زنجیرها و فرم های نیمه برهنه در حال چرخش که حسی واقعی از جهنم دانته را دریافت می کنند. یک چیز برای من قابل توجه بود زمان به سرعت در کیسون گذشت.

ساخت کیسون بروکلین قرار بود تا ۳۲.۳۰ متر پایین بیایید تا با سنگ بستر برخورد کند. اما با پایین آمدن و آشکار شدن خطرات واشنگتن روبلینگ خطرناک ترین تصمیم را در کل ساخت و ساز گرفت با نمونه برداری از خاک او متوجه شد که خاک میلیون ها سال است جابجا نشده است. بنابراین او تصمیم گرفت که به اندازه کافی پایدار باشد که بتواند پل را نگه دارد. پس از حدود ۱۳.۴۰ متر به سنگ بستر برخورد کرد و برای ایجاد پایه با بتن پرشد. تا به امروز پل بروکلین بر روی سنگ بستر و دیگری بر روی شن و ماسه قرار دارد.

در کیسون ها آتش سوزی ها و انفجارها جان ۲۰ مرد را گرفت. در یک حادثه نزدیک بود خود روبلینگ را بکشد. او زنده ماند اما فلج شد و تا پایان عمر در خانه خود محبوس شد. (جهت مطالعه به آلیاژ CK60 مراجعه نمایید)

روبلینگ که نمی توانست شخصا بر ساخت و ساز نظارت کند. به همسرش امیلی روبلینگ تکیه کرد که چشم و گوش او برای پروژه باشد. امیلی روبلینگ تحت کمک او در ریاضیات عالی و مهندسی پل تحصیل کرد و خیلی زود در ساخت پل ها بسیار مسلط شد.

برج های سنگی

سرانجام در سال ۱۸۷۳ ساخت و ساز چیزی که برای عموم قابل مشاهده بود آغاز شد. برج های نئوگوتیک ۸۵ متری از گرانیت ساخته شده اند و دارای دو رگاه قوسی هستند. این برج ها برای پل اهمیت اساسی و روانی داشتند. اول آنها از هر ساختمان دیگری در شهر بلندتر بودند به جز بالای کلیسای Trinity

دوم آنها باید وزن کابل هایی را که قرار بود بسته شوند و همچنین جاده ها را نگه می داشتند تا پل با ترافیک روی هادسون تداخل نداشته باشد.

برج ها باید به همان اندازه بلند می بودند تا به کشتی ها اجازه ی حرکت بدهند و همه ی اینها بدون اختراع طناب فولادی توسط جان روبلینگ هرگز ممکن نبود.

کابل ها و جاده ها

در زمانی که کابل ها قرار بود بسته شوند. شک و تردید اساسی در اطراف پروژه شروع شد. همیشه شک و تردیدهایی در مورد این پروژه وجود داشته است. اما زمانی که ویلیام رئیس Tweed به سرقت بین ۴۰ تا ۲۰۰ میلیون دلار از مالیات دهندگان نیویورک محکوم شد. مردم شروع به بررسی همه کارهای عمومی به ویژه ساخت پل کردند.

شرکت J. Lloyd Haigh که مسئول تهیه سیم برای کابل ها بود مشخص شد که سیم های معیوب داده است.

در آن زمان عملا انجام مجدد سیم ها غیر ممکن بود و بنابراین داستان تا حد امکان ساکت ماند و ۱۵۰ سیم اضافی برای تقویت آنها به هر کابل اضافه شد.

مالک شرکت J. Lloyd Haigh در نهایت به زندان افتاد.

با گذشت ۱۰ سال واشنگتن روبلینگ به دلیل ناتوانی اش پا بر روی پل نگذاشته بود و او را تبدیل به یک قربانی کرد.

با وجود این واقعیت که مهندسان پل به اهمیت واشنگتن روبلینگ برای تکمیل پل شهادت دادند. تعداد زیادی از متولیان پل گرد هم آمدند تا در مورد حذف او رای دهند. و خواستار پایان دادن به او به عنوان مهندس ارشد شده بودند. (جهت خرید و بررسی به قیمت تیرآهن مراجعه نمایید)

امیلی مجبور شد برای شوهرش لابی کند تا در سمت تعیین شده به عنوان مهندس ارشد باقی بماند. او به خوبی مورد استقبال سیاستمداران قدرتمند قرار گرفت و این حق را برای واشنگتن به دست آورد که مهندس ارشد بماند. امیلی یازده سال بعدی زندگی خود را وقف تکمیل پروژه کرد. منصفانه است که بگوییم اگر امیلی روبلینگ نبود, پل بروکلین آن چیزی نبود که امروز است.

تکمیل پل بروکلین نیویورک

این پل در سال ۱۸۸۳ برای یک جشن بزرگ تکمیل شد. امیلی روبلینگ اولین مسافر پل شد. محل ساخت پل که بیشتر خشم نسبت به تاخیر و هزینه ها را از بین برد و همه مشاغل شهر برای افتتاح آن تعطیل شدند. رئیس جمهور چستر A. Arthur همراه با شهردار نیویورک Frankli Edson برای ملاقات با شهردار بروکلین Seth Low شرکت کردند و از پل عبور کردند در این جشن ۱۴ تن آتش بازی استفاده شد.